سفرنامه

کتاب فلسفه می‌خواندم؛ یکی پرسید: «چه می‌خوانی؟»؛ گفتم: «سفرنامه»!

خنده‌اش گرفت؛ نگاهی کرد؛ گفت: «اینکه سفرنامه نیست؛ فلسفه است»؛ گفتم: «نه! سفرنامه است؛ این کتاب، مرا بخودم و راه و مسیری را که سِیر خواهم کرد، برای من نمایان می‌کند؛ به‌من می‌شناساند که چه استعدادهایی دارم و سفر آخرتم چگونه خواهد بود.»...